حضرت دلــــــــ

امشب دلم برای کتابـــــــــــ هایم، تنگ شد. زدم به کتابـــــــــ خانه...از مفاتیح الحیاه گرفته تا مدیریت و برنامه ریزی مدیران فرهنگی و... (راستی از دیدن کتاب مَن او خیلی خوش حال شدم.) ناگهان چشمم به گِریه های امپراطور افتاد. به شعف آمدم. لب به لب رسید و بوسه ایی ناب زدیم... لب خند بدون ناراحتی روی لبم نشست. برداشتمش؛ و او مرا گرفت. حس طبع فاضل مرا گرفت...

 

این شب ها علی(ع) برای چاه تعریف میکتد. چاه میشنود. فریاد هم میزند؛ ولی علی...عمق دل چاه به اندازه ی اشک های این مرد فهم دارد. اما چرا این جماعت حتی به اندازه ی عمق چاه معرفت نداشتند. معرفت هم نه؛ چرا بصی...آه آه

 

السلام علیک یا فاطمه الزهرا(س)

 امشب دنبال دلم، راه افتادم. از کم و کِیفش بماند. بل الشدت خوش گذشت. ایشالا دلم همیشه دل باشد.

 

 

عشق، آشغال سر کوچه نیستـــــــ!

گاهی اوقات میبارد، از آسمان برزمین و از زمین برآسمان...

بلا و نفرت، خوشبختی و موفقیت...خداوند خدای شُکر، شُکر از تمام نگاه انداختن هایت، از نگاه داشتن هایم، از نگاه انداختن هایشان، از چشم افتادن هایم.

من از کتک های مستمر پدر آن کودک هفت ساله متنفرم، او گریه میکرد. اما پدر تمام عصبانی بودنش را بر سرش میباراند. گاهی از آسمان میبارد...تمام آسمان او شده است دستان سنگین پدر.

من از بوسه های پُرمِهر دانش آموز کلاس چهار(ب) بر دستان خانم معلم، لذت میبرم. گاهی از زمین بر آسمان میبارد...تمام زمین او شده است خنده های دانش آموز.

.

.

.

.

.

.

.

فاصله، همان میزان رضایت همه ازفاصله استـــــــــــــــــــــــــــــــ...

 

شباویز

فاطمیه همین حالاست...

به همین روزگار، غمی از یک دل به دلی دگر نشسته است. زنی تنها در میان هجوم چندین نگاه نامحرم بر زمین نشسته است. و توازهمین روزگار دلت را غمی بی وصف گرفته است. انتهای کوچه، و نگاه زنی مبهوت ... راستی مردی هم به راستای نگاه زن، نگاهش مبهوت... این زن دوشینه ی تنهایی مرد را بر کولش کشان کشان با پهلویی... چه کشیده است ازغم تنهایی، این زن...

دستان مرد را طنابی خفه کرده، این مرد تمام زندگی اش در میان آتش نشسته است. قصه، داستان، افسانه... تمامشان به یک طرف، اما واقعیت همچون کودکی تنها در کنج افکارم نشسته است. هنوز جهان هزاران سال تقویم زندگی اش را بر یک واقعیت تلخ نشانده است. و چه آرام غمشان بر دلت نشسته است.